یورویزوکا میزور ابوا می نوازد و کاساکی نوزومی در گروه کنسرت دبیرستان کیتا اوجی فلوت می نوازد. به عنوان بزرگسالان، این آخرین مسابقه آنها با هم خواهد بود، و قطعه منتخب "لیز و پرنده آبی" دارای یک دوئت برای ابوا و فلوت است. "این قطعه مرا به یاد ما می اندازد." نوزومی با خوشحالی میگوید و از تکنوازی لذت میبرد، در حالی که خوشحالی معمول میزور از بازی با نوزومی با ترس از جدایی اجتنابناپذیر آنها همراه است. از همه نظر، دختران بهترین دوستان هستند، اما دوئت ابوا و فلوت از هم گسیخته به نظر می رسند، گویی بر فاصله فزاینده بین آنها تأکید می کند. صحبت از دانشگاه شکاف کوچکی در رابطه آنها ایجاد می کند، زیرا داستان تکامل می یابد تا یک نتیجه تکان دهنده و احساسی را نشان دهد.